زبانحال امیرالمؤمنین با حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
رفـتى و خالى كـرده‌اى دور و بـرم را رفـتـى و پـاشـيـدى تـمـام لــشـكـرم را زينب سراغت را كه می‌گـيرد عزيزم از شـرم خود بـالا نمی‌گـيـرم سـرم را رفتى…غرور مرد خـيـبر را شكستى حـالا بـيـا و جـمـع كن خـاكـسـتـرم را خـانـم من! حـالا كه تو پـرواز كـردى ديـگـر نمی‌بـيـنـد كسى بـال و پـرم را زهـرا نمی‌دانـى چه كـردى بـا دل من چـشـم انـتـظـارم لحـظـه‌هاى آخـرم را هرشب حسن در خواب می‌گويد مغيره دست از سرش بردار؛ كشتى مادرم را كـنج خـرابه می‌رسد روزى كه دخـتر با گريه می‌گويد كه عمه؛ معجرم را.. از زجر می‌ترسم؛ نگاهش ترس دارد لـرزه می‌افـتـد از نگـاهـش پيـكـرم را |